dyrektor ds. rozwoju, prezes Fundacji Dobrej Edukacji
Socjolog edukacji. Pracowała naukowo, w Instytucie Badań Edukacyjnych była liderką Zespołu Badań Nauczycieli reprezentującą Polskę w grupie roboczej Komisji Europejskiej ds. rozwoju zawodowego nauczycieli. Kierowała badaniem czasu pracy nauczycieli. Była analitykiem w projekcie Ernst&Young i Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową „Strategia Rozwoju Szkolnictwa Wyższego do roku 2020”.
W Instytucie Studiów Społecznych UW kierowała projektem badawczym “Marka dyplomu”. W Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych CASE prowadziła badania edukacyjne. Ma także doświadczenie eksperckie w grupie roboczej ds. reformy edukacji w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich. Współautorka czterech książek dotyczących nowoczesnych metod nauczania w obszarze przedmiotów humanistycznych.
Kształciła się na Uniwersytecie Warszawskim, na amerykańskim Uniwersytecie Michigan oraz Uniwersytecie Karola w Pradze.
Jedna twórców i ideologów Szkoły Edukacji. Jak wspomina, pomysł wykluł się z marzenia o utworzeniu w Polsce college'u typu liberal arts - instytucji akademickiej skupionej na kształceniu kluczowych umiejętności intelektualnych (rozumowania, pracy z tekstem, prezentowania swoich myśli w mowie i piśmie), szerokiej formacji kulturalnej i społeczno-obywatelskiej, w oparciu o autentyczną wspólnotę profesorów i studentów.
Szkołę Edukacji widzi jako miejsce formowania nauczycieli. Uważa, że uczenie się tutaj stanie się czymś więcej niż szkoleniem czy nawet edukacją. Nauczanie postrzega przede wszystkim jako relację mistrz-uczeń. Zależy jej, by każdy uczący się miał przynajmniej raz w życiu takie doświadczenie.
